Tarczyca to jeden z największych gruczołów dokrewnych w organizmie człowieka, zlokalizowany w przedniej części szyi. Jej położenie sprawia, że w przypadku powiększenia może wywierać nacisk na gardło i przełyk. Wzdłuż boków tarczycy przebiegają kluczowe naczynia krwionośne, które są istotne dla funkcjonowania mózgu i głowy. Tarczyca odgrywa fundamentalną rolę w układzie hormonalnym regulując procesy tlenowego metabolizmu, bilansu energetycznego oraz produkcji ciepła. Zaburzenia w funkcjonowaniu tarczycy mogą prowadzić do zmian w metabolizmie, problemów trawiennych, a także wpływać na apetyt, stan skóry i włosów. Ma kształt motyla z dwiema bocznymi płatami połączonymi wąskim cieśninami. Tarczyca odgrywa kluczową rolę w regulacji metabolizmu organizmu poprzez produkcję hormonów tarczycy takich jak tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3). Te hormony wpływają na niemal każdy narząd i tkankę kontrolując tempo przemiany materii wpływając na wzrost, rozwój, temperaturę ciała oraz zużycie energii.

Produkcja hormonów tarczycy jest regulowana przez przysadkę mózgową, która wydziela hormon tyreotropowy (TSH). TSH stymuluje tarczycę do wytwarzania i uwalniania T3 i T4. Prawidłowe funkcjonowanie tarczycy jest niezbędne dla zdrowia całego organizmu, a zaburzenia jej pracy mogą prowadzić do różnych chorób takich jak nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, wole czy choroba Hashimoto.

 

Najczęstszymi przyczynami chorób tarczycy są:

Autoimmunologiczne schorzenia: Najczęściej występującym jest choroba Hashimoto, w której układ odpornościowy atakuje tarczycę prowadząc do jej niedoczynności. Innym przykładem jest choroba Gravesa-Basedowa, która powoduje nadczynność tarczycy.

Niedobór jodu: Jod jest niezbędny do produkcji hormonów tarczycy. Jego niedobór może prowadzić do powiększenia tarczycy (wole) oraz do zaburzeń hormonalnych takich jak niedoczynność tarczycy.

Nadmiar jodu: W rzadkich przypadkach nadmiar jodu, np. w wyniku nadmiernego stosowania suplementów lub leków zawierających jod może prowadzić do zaburzeń funkcji tarczycy takich jak nadczynność.

Choroby zapalne: Zapalenie tarczycy, takie jak zapalenie de Kervaina (podostre zapalenie tarczycy) może wpływać na funkcjonowanie gruczołu.

Guzy tarczycy: Mogą to być zarówno łagodne, jak i złośliwe zmiany, które wpływają na funkcję tarczycy.

Czynniki genetyczne: Istnieją genetyczne predyspozycje do niektórych chorób tarczycy co może zwiększać ryzyko ich wystąpienia w rodzinach z historią takich schorzeń.

Leki i substancje chemiczne: Niektóre leki oraz chemikalia, takie jak lit czy amiodaron mogą wpływać na funkcjonowanie tarczycy i prowadzić do jej zaburzeń.

Problemy z przysadką mózgową: Choroby przysadki mózgowej, takie jak guz przysadki mogą wpływać na wydzielanie hormonów stymulujących tarczycę co w konsekwencji wpływa na jej funkcję.

Dieta i styl życia: Niewłaściwe nawyki żywieniowe takie jak niskie spożycie białka czy tłuszczów mogą również wpływać na zdrowie tarczycy.

Czynniki środowiskowe: Ekspozycja na toksyny, stres, oraz inne czynniki środowiskowe mogą mieć wpływ na zdrowie tarczycy.

Koncentrat jodu Iodica to doskonałe wsparcie dla zdrowia tarczycy. Dzięki wysokiej zawartości jodu, kluczowego dla prawidłowego funkcjonowania tego gruczołu, suplement ten pomaga w utrzymaniu równowagi hormonalnej, poprawiając ogólne samopoczucie. Iodica wspiera metabolizm, wspomaga pracę układu nerwowego oraz reguluje temperaturę ciała, co jest szczególnie ważne dla osób zmagających się z problemami tarczycy. Wypróbuj koncentrat jodu Iodica i zadbaj o swoją tarczycę już dziś!

Jod naturalny

Jakie objawy wskazują na nadczynność i niedoczynność gruczołów?

Oznaki zwiększonej i zmniejszonej czynności gruczołów takich jak tarczyca mogą być różnorodne i wpływać na wiele aspektów zdrowia. Oto typowe objawy dla obu stanów:

Zwiększona czynność tarczycy (nadczynność tarczycy)

Utrata wagi: Niezamierzona utrata masy ciała pomimo normalnego lub zwiększonego apetytu.

Przyspieszone bicie serca: Palpitacje, szybkie bicie serca lub nierówności w rytmie serca.

Nadmierna potliwość: Częste pocenie się szczególnie w nocy.

Drżenie rąk: Delikatne drżenie rąk lub innych części ciała.

Nerwowość i drażliwość: Zwiększona podatność na stres, nerwowość i problemy z koncentracją.

Zaburzenia snu: Trudności z zasypianiem, częste budzenie się w nocy.

Zwiększone pragnienie i częste oddawanie moczu: Uczucie intensywnego pragnienia i częste wizyty w toalecie.

Problemy z oczami: Wypukłe oczy (objaw Gravesa-Basedowa) lub podrażnienia oczu.

Zmiany skórne: Skóra może być cieńsza i bardziej wrażliwa.

Problemy z miesiączką: Nieregularne cykle menstruacyjne u kobiet.

Zmniejszona czynność tarczycy (niedoczynność tarczycy)

Przyrost masy ciała: Zwiększenie masy ciała, mimo że dieta i aktywność fizyczna pozostają niezmienione.

Zwolnione tętno: Niskie tętno, uczucie zmęczenia i osłabienia.

Zimno: Wrażliwość na zimno, uczucie zimna nawet w normalnych warunkach.

Sucha skóra i wypadanie włosów: Skóra może stać się sucha i łuszcząca, a włosy mogą przerzedzać się.

Problemy z pamięcią: Trudności z koncentracją, zapominanie.

Zaparcia: Problemy z regularnym wypróżnianiem się.

Depresja i zmienność nastrojów: Obniżony nastrój, uczucie przygnębienia, zmienność nastrojów.

Opuchnięcia: Obrzęki, szczególnie w okolicach nóg i rąk.

Zaburzenia miesiączkowe: Zwiększone krwawienie miesiączkowe u kobiet lub nieregularne cykle.

Osłabienie mięśni: Ogólne uczucie osłabienia, bóle mięśniowe.

Jak często należy przeprowadzać badania tarczycy?

Częstotliwość badań tarczycy zależy od indywidualnych potrzeb zdrowotnych oraz czynników ryzyka. Osoby zdrowe, które nie mają objawów zaburzeń tarczycy i nie są w grupie ryzyka mogą przeprowadzać podstawowe badania tarczycy raz na kilka lat, np. co 2-3 lata. Jednak osoby z historią problemów z tarczycą takie jak niedoczynność lub nadczynność powinny regularnie monitorować funkcjonowanie tego gruczołu co może oznaczać badania co 6-12 miesięcy zgodnie z zaleceniami lekarza. Dodatkowo osoby z rodziną, w której występują choroby tarczycy mogą również wymagać częstszych badań w celu wczesnego wykrycia ewentualnych problemów. Regularne kontrole pomagają w monitorowaniu stanu zdrowia i dostosowywaniu leczenia w razie potrzeby.

Jakie są symptomy nadczynności tarczycy u osób starszych?

U osób starszych zwiększona czynność tarczycy, znana jako nadczynność tarczycy, może manifestować się nieco inaczej niż u młodszych pacjentów. Objawy często są mniej oczywiste lub mogą być mylone z innymi schorzeniami związanymi z wiekiem. Oto kilka typowych objawów nadczynności tarczycy u osób starszych:

Zaburzenia rytmu serca: Może wystąpić szybkie tętno (tachykardia), nieregularne bicie serca (arytmia) lub uczucie kołatania serca.

Utrata masy ciała: Mimo normalnego lub zwiększonego apetytu, osoby starsze mogą zauważyć niezamierzoną utratę wagi.

Zmiany w apetycie: Chociaż często obserwuje się zwiększony apetyt, niektórzy pacjenci mogą doświadczać nieprawidłowych zmian w pragnieniu i apetycie.

Problemy z układem pokarmowym: Mogą wystąpić częstsze wypróżnienia, biegunki, lub wzdęcia.

Zmiany w skórze i włosach: Skóra może stać się cieńsza, cieplejsza i bardziej wilgotna. Włosy mogą stać się cienkie i łamliwe.

Zmęczenie i osłabienie mięśni: Mimo uczucia nadmiaru energii, osoby starsze mogą odczuwać chroniczne zmęczenie i osłabienie mięśni, co może wpływać na codzienne funkcjonowanie.

Problemy ze snem: Bezsenność, trudności z zasypianiem lub przerywany sen są częstymi objawami.

Zaburzenia psychiczne: Nadczynność tarczycy może prowadzić do drażliwości, niepokoju, a czasem do zmniejszenia zdolności koncentracji czy pamięci.

Zmiany w zachowaniu: Osoby starsze mogą stać się bardziej nerwowe, podejrzliwe lub reagować nadmiernie na codzienne sytuacje.

Zmiany w funkcjonowaniu serca: Wzrost ciśnienia krwi i nasilenie objawów związanych z układem sercowo-naczyniowym są również możliwe.

W przypadku wystąpienia takich objawów ważne jest, aby jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, który może zalecić odpowiednie badania i leczenie. W diagnostyce nadczynności tarczycy kluczowe jest uwzględnienie objawów w kontekście ogólnego stanu zdrowia pacjenta, szczególnie u osób starszych.

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że ich tarczyca działa nieprawidłowo. Według statystyk kobiety chorują na schorzenia tarczycy częściej niż mężczyźni. Badania pokazują, że u kobiet powyżej 35. roku życia ryzyko rozwoju chorób tarczycy wzrasta o 30%.

Tarczyca – jak wygląda diagnostyka jej choroby?

Ponieważ hormony tarczycy wpływają na wszystkie narządy w organizmie kluczowe jest zdiagnozowanie wszelkich nieprawidłowości związanych z tym gruczołem. Diagnoza wymaga wykonania odpowiednich badań w tym testów laboratoryjnych i obrazowych. Jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy warto zacząć od wykonania dwóch podstawowych badań: TSH i FT4. Analiza wyników pozwoli Tobie i Twojemu lekarzowi ocenić funkcjonowanie tarczycy. Wysoki poziom TSH zazwyczaj wiąże się z niskim poziomem FT4 co może wskazywać na niedoczynność tarczycy. Z kolei niski poziom TSH i wysoki poziom FT4 sugerują nadczynność tarczycy. Najlepszym rozwiązaniem jest przeprowadzenie pełnej diagnostyki tarczycy, która obejmuje ocenę poziomów TSH oraz hormonów tarczycy. Dodatkowe badania takie jak testy na przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie (aTG), przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (aTPO) oraz TRAb mogą pomóc w potwierdzeniu lub wykluczeniu autoimmunologicznych chorób tarczycy. W przypadku niektórych schorzeń tarczycy może być konieczne leczenie chirurgiczne lub farmakologiczne. Jeżeli przeszedłeś operację częściowego lub całkowitego usunięcia tarczycy jak w przypadku raka tarczycy ważne jest, aby regularnie monitorować jej stan. Operacja może także wpłynąć na przytarczyce, które regulują metabolizm wapnia i fosforu. W monitorowaniu stanu zdrowia po operacji pomocne mogą być badania poziomu tyreoglobuliny, PTH oraz kalcytoniny.