W pielęgnacji twarzy nic nie przebije stosowania maseczek glinianych. Wykorzystywana od wieków glina, kraina korzyści ma wiele zalet do oddania w służbie kosmetykom naturalnym. Stosowany jako maska czysta lub w połączeniu z innymi naturalnymi składnikami daje spektakularne rezultaty. Jeśli jego użycie jest wystarczająco proste, istnieje kilka punktów czujności, abyś mógł w pełni wykorzystać wszystkie jego zalety i uniknąć skutków ubocznych. Aby uniknąć przykrych niespodzianek, oto 5 ważnych wskazówek dotyczących właściwości glinek do twarzy.
Ogromne znaczenie ma kolor i wybór rodzaju gliny.
Zielony to zielony: prawdziwa zielona glina to glina illitowa.
Glina to skała osadowa niezwykle bogata w minerały i pierwiastki śladowe. Chociaż zielona glinka jest zdecydowanie najbardziej znana i najskuteczniejsza, ma kolor i miękkość. Zielona, biała, czerwona, różowa, żółta, ghassoul… Każda z tych glinek ma niesamowite właściwości życia, które wyróżniają się tym, że gładko dopasowują się do Twojego typu skóry.
W zależności od potrzeb Twojej skóry w chwili T, jedna glinka będzie preferowana. Aby pomóc Ci wybrać odpowiednią dla siebie glinkę, nie wahaj się odpowiedzieć na nasz szybki i prosty test. W ciągu zaledwie kilku minut dowiesz się, która glinka jest najlepsza dla Twojego typu skóry i zmaksymalizujesz działanie tej niezwykle bogatej gleby na Twoją skórę.
Niezależnie od koloru, zdecydowaliśmy się zaoferować glinkę w 100% naturalną i czystą. W zależności od potrzeb i pragnień wystarczy wybrać odpowiedni format gliny: glina z pasty lub glinka w proszku. W Argiletz glina jest szanowana podczas całego procesu produkcyjnego, aby zapewnić optymalny wynik.
Glinka zielona jest przeznaczona do stosowania bez umiaru
Zielona glinka jest ceniona na całym świecie dzięki swojej silnej chłonności oraz cennym minerałom i mikroelementom, które zawiera. Nakładana na cerę normalną, tłustą lub z niedoskonałościami maseczka z zielonej glinki koryguje, oczyszcza, pomaga regulować wydzielanie sebum poprzez oczyszczanie naskórka i wszystko to z jego poszanowaniem.
Glinka jest jednocześnie bogata i potężna. Jednak należy zwrócić uwagę na jej użycie. Aby czerpać korzyści z wszystkich jej właściwości zwracamy uwagę na to, jak ważne jest, aby glinka była zawsze wilgotna na skórze podczas używania. To ochroni warstwę hydrolipidową przed skórą i uniknie niewielkiego przeciągania liny, które może spowodować wyschnięcie glinki. Wilgotność jest najważniejsza, bowiem pozwala glince wymieniać ze skórą pierwiastki śladowe, których potrzebuje naskórek.
Zalecamy nałożenie maseczki glinkowej raz lub dwa razy w tygodniu i uzupełnienie kremem nawilżającym po każdej masce z glinką zieloną, białą, czerwoną, różową, żółtą lub ghassoul.
Maseczka gliniana nie powinna wysychać
Właściwości glinek do twarzy są czasami nieznane do końca. Czasami wydaje się, że trzeba poczekać, aż maska całkowicie wyschnie, aby ją zdjąć i spłukać skórę. To pomyłka. Aby wykorzystać minerały i pierwiastki śladowe niezbędne dla dobrego samopoczucia i blasku Twojej skóry glinka musi pozostać wilgotna. Glina jest naturalnym, ale żywym produktem a wilgoć jest niezbędna dla jej skuteczności.
Aby maska glinkowa nie wysychała i nie przesuszała skóry należy nałożyć ją grubą warstwą i dobrze zwilżyć podczas nakładania. W tym celu radzimy mieć pod ręką spryskiwacz lub mgiełkę i spryskiwać niewielką ilością wody w razie potrzeby!
Nawilż skórę po zdjęciu maski z glinki
Po masce z glinki ważne jest nawilżenie skóry. Wzmacnia płaszcz hydrolipidowy i zapobiega nadmiernej produkcji sebum, szczególnie w przypadku skór problematycznych. Samo płukanie nie wystarczy. W zależności od charakteru Twojej skóry powinieneś wybrać zabieg nawilżająco-odżywczy o mniej lub bardziej bogatej konsystencji. Dotyczy to nawet skóry mieszanej lub tłustej. Do skóry bardzo suchej należy wtedy stosować serum, a do każdego rodzaju skóry krem nawilżający na dzień lub na noc w zależności od pory dnia. Słabo nawilżona skóra może stać się wrażliwa i reaktywna.
Przygotuj glinianą maskę na twarz lub włosy
Glinka jest wysoko ceniona do maseczek ze względu na jej naturalne pochodzenie i wysoką skuteczność. Jest to jednak materia żywa, aktywna w kontakcie z wodą i przy obchodzeniu się zasługuje na szczególną uwagę.
Ważne, aby stykała się wyłącznie z naturalnymi i szlachetnymi materiałami. Na przykład można zdecydować się na miskę ceramiczną, drewnianą lub szklaną do przygotowania. Do mieszania glinki i wody (lub innego naturalnego składnika!) zalecamy użycie drewnianej łyżki do wymieszania składników.
Nie należy jednak używać plastiku i metalu, ponieważ zniekształcają one glinę i mogą spowodować utratę jej niektórych właściwości.
Nic nie przebije maski z gliny, która zadba o jej twarz i włosy. Nie trzeba już demonstrować korzyści płynących z tej całkowicie naturalnej skały osadowej.
HISTORIA GLIN FRANCUSKICH
Utworzone w wyniku zużycia i zniszczeń popiołów wulkanicznych, skał, gleby lub osadów iły są naturalnie występującymi, ziemistymi, bogatymi w minerały pierwiastkami pochodzącymi z tych różnych źródeł. Ze względu na drobne ziarna i drobne cząstki glinki mają miękką konsystencję i są giętkie gdy są wilgotne. W zależności od źródła, konfiguracji chemicznej i właściwości terapeutycznych każda glinka ma unikalną kombinację minerałów – takich jak wapń, żelazo, magnez, potas i krzemionkę – co nadaje jej niepowtarzalny skład. Cenne indywidualne cechy sprawiają, że każda glinka jest korzystna do określonych zastosowań. Sprawia to również, że wyzwaniem jest odkrycie dwóch identycznych glinek.
Właściwości glinek do twarzy są często zróżnicowane pod względem ich zdolności do wchłaniania, adsorpcji lub obu. Absorpcja gliny odnosi się do jej zdolności do przyciągania do siebie elementów. Adsorpcja gliny odnosi się do jej zdolności do przyciągania pierwiastków na jej powierzchnię. Na przykład glinka chłonna nałożona na skórę wyciągnie ze skóry olejki, zanieczyszczenia i toksyny podczas gdy glinka adsorpcyjna nałożona na skórę wyciągnie zanieczyszczenia ze skóry i utrzyma je zawieszone na jej powierzchni. Co więcej, glinka, która ma jedynie właściwości adsorpcyjne i nie wyciągnie ze skóry olejków.
Ze względu na swoje właściwości sorpcyjne glinki pochłaniają minerały i substancje organiczne; jednak same w sobie są naturalnymi źródłami minerałów, które są integralną częścią przetrwania wszystkich form życia na planecie. Minerały są odpowiedzialne za procesy zachodzące w organizmie, takie jak skurcze mięśni, integracja białek, witamin, węglowodanów i tłuszczów oraz produkcja hormonów. Dodatkowo są w stanie wchłonąć duże ilości wody co pozwala na rozszerzanie się drobnych cząsteczek glinki w kontakcie z nią. Ich zdolność do wychwytywania bakterii i eliminowania ich uniemożliwiając im dostęp do tlenu i składników odżywczych nadaje glinkom właściwości antybakteryjne.
Wiadomo, że zwierzęta konsumują i oczyszczają się glinkami, które mają właściwości oczyszczające i lecznicze, które leczą ich choroby oraz łagodzą rany i owrzodzenia. Wiadomo również, że zwierzęta instynktownie używają glinek, aby złagodzić dyskomfort związany z surowymi elementami środowiska i posiadaniem pasożytów. Uważa się, że po zaobserwowaniu tych zwierzęcych zachowań ludzie w zamierzchłej przeszłości zaczęli nakładać na rany i podrażnienia mieszaniny ochry, błota i wody, aby łagodzić i oczyszczać skórę w celu ułatwienia gojenia.
Według przekazów historycznych, medyczne zastosowanie glinek zostało odnotowane już w 2500 roku p.n.e. na mezopotamskich tabliczkach, które również zostały wykonane z gliny. W starożytnym Egipcie glinki stosowano w zabiegach upiększających, leczniczych i obrzędach pogrzebowych, aby zachować wygląd i teksturę cery, leczyć stany zapalne i infekcje oraz odpowiednio chronić i mumifikować zmarłego. W starożytnym egipskim tekście medycznym znanym jako „Papirus Ebersa” stosowanie naturalnej, ziemistej substancji zwanej ochrą jest opisane jako korzystne w przypadku dolegliwości od tych związanych z oczami po te związane z jelitami. Pomimo dostępności postępowych technologii i środków zaradczych, powszechną praktyką znanych lekarzy starożytnych cywilizacji było stosowanie glinek w leczeniu takich dolegliwości jak egzema i łuszczyca, a także schorzenia układu moczowo-płciowego, krążenia i układu mięśniowo-szkieletowego.
W kosmetyce powszechnie stosowane są 3 rodzaje glinek. Wiadomo, że właściwości glinek do twarzy w dużej mierze przyczyniają się do właściwości kojących, ściągających, wysuszających i matujących.
