Co to jest mumio shilajit?
Mumio potocznie zwane także w sanskrycie pod nazwą shilajit to w rzeczywistości smołopodobny naturalny balsam górski, który jest wyłącznie produktem pochodzenia biologicznego, a ściślej rzecz ujmując substancją wyciekającą ze szczelin i rozpadlisk skalnych znajdujących się zwykle na wysokości od 2500 do 5000 n.p.m. Substancja zwana mumio powstała w wyniku zmian zachodzących w masie biosfery Ziemi. Ze względu na miejsce występowania rozróżniamy rozmaite rodzaje mumio charakteryzujące się na pierwszy rzut oka odmiennymi kolorami począwszy od białego do czarnego. Jego pochodzenie ma oczywiście istotny wpływ na to jakie zawiera substancje składowe i w jakiej proporcji, a co za tym idzie jaki ma na prawdę wpływ na na siły witalne ludzkiego organizmu. Zatem bardzo ważne jest aby wiedzieć, że nie wszystkie mumio „pomagają” w lepszym samopoczuciu. W latach 70-tych XX wieku rosyjscy naukowcy z kilku instytutów chemii i farmakologii tamtejszych uczelni wyższych przeprowadzili wiele badań. Na tę chwilę wiadomo, że mumio ma wielorakie zastosowanie jednakże nie do końca jeszcze zgłębiono wszystkie jego tajniki. W wielu źródłach pisanych znaleziono wzmiankę o tej jakże uzdrawiającej substancji.
W składzie mumio shilajit znajdziemy kwasy organiczne, aminokwasy, liczne mikroelementy, olejki eterycznie i witaminy (w tym wszystkie z grupy B). Poza tym związki huminowe oraz sole mineralne. Między innymi w mumio znajdziemy:
- 30 rzadkich pierwiastków śladowych (rubid, cez, bar, stront, cyna, chrom, antymon)
- 40 makro i mikroelementów (potas, fosfor, wapń, żelazo, sód, cynk, kobalt, mangan)
- witamina A, C, P, B, kwas benzoesowy, fosfolipidy, olejki eteryczne, jad pszczeli
W smaku mumio shilajit charakteryzuje się z kolei gorzkim specyficznym i smolistym zapachem. Im jest cieplejsza tym przybiera coraz bardziej formę płynną. W temperaturze pokojowej, aby jej kawałek rozpuścić w szklance wody należy jakimś ostrym narzędziem wyskrobać lub odłamać mikroskopijną jej część.
Mumio shilajit stosowane było już od wieków. Ostatnimi czasy kiedy to jakość żywności stale się pogarsza z racji zubożenia gleb (produkty żywnościowe posiadają w sobie mniej witamin niż jeszcze 30 lat temu), a ludzie tak naprawdę są coraz bardziej eksploatowani pod wieloma względami ważnym jest aby te wszystkie niedobory w jakimś stopniu uzupełnić. Jednym z ważniejszych suplementów jakie można sobie w tym przypadku wyobrazić jest właśnie mumio. W dawnych czasach bardzo jej sobie ceniono. Niejednokrotnie wówczas sądzono, że tylko mumio jest w stanie wyleczyć chorą osobę.
Historia mumio shilajit.
Przez 5000 lat odkąd znane są właściwości mumio jego nazwa nie brzmiała tak jak obecnie. Oczywiście trzeba tu wziąć pod uwagę w dużej mierze miejsce geograficznego położenia źródła mumio. Mumio nazywane jest bowiem: Mumeiz, Momie, Mummy, Shilajit, Silajit, Mommia, Momea, Mumeea, Mumijo, Mumlaj, Bragshun w Mongolii (dosłownie znaczy „Sok ze skały” lub „Rozgotowane góry”), Chao-tun w Birmie czy też rogshoun w Tybecie. W języku arabskim mumio znane jest pod nazwą Hafiz al-alzhssod, która w przekładzie znaczy dosłownie „chronić organizm” oraz „zachować ciało”. W Uzbekistanie z kolei opisywana substancja nazywana jest „mumia-Assil” gdzie „Assil” oznacza „prawdziwe, wartościowe, bardzo rzadkie”. Na Syberii i w górach Ałtaj mumio zwane jest Barashin co w przekładzie oznacza „olej góry” lub kamienny olej”. W Kirgistanie -„argali-Tash”, zaś w w Indiach -„shalad-zhidi”.
Natomiast samo słowo Mumio wywodzi się z języka greckiego, w którym znaczy dosłownie „substancja ochronna”. Starożytna medycyna używała mumio w leczeniu najrozmaitszych chorób i urazów. Ówcześni medycy zalecali stosować mumio w przypadku krwotoku z nosa, przy złamaniach kości i zwichnięciach, stłuczeniach i zwyrodnieniach kości, w leczeniu głuchoty, przy migrenach, przy paraliżu nerwu twarzy, przy ropnych zapaleniach ucha środkowego, opuchliznach, przy chorobach pęcherza moczowego, a nawet przy zatruciach pokarmowych oraz ukąszeniu skorpiona.
W obecnych nam czasach tj. XX wieku najwięcej czasu mumio poświęcił chirurg A. Sz. Szakirow, który pisząc doktorat najbardziej można powiedzieć zgłębił jego tajemnice. W licznych badaniach stwierdził między innym, że dzięki mumio szybciej zrastają się kości i tym samym szybciej powraca utracona kondycja. Poza badaniami szkieletowo-kostnymi mumio sprawdzono również pod kątem zastosowań w kosmetyce i jako dodatek do suplementów diety.
Istnieje tak naprawdę wiele teorii pochodzenia mumio jednakże chyba najwłaściwszą jest to, że jest ono po prostu wytworem skalnym osadzającym się na ścianach, w rozpadliskach i szczelinach skalnych. We wschodnich rękopisach określono dość dosadnie właściwości mumio (shilajit), które pozwoliły na przywrócenie właściwej pracy narządów wewnętrznych takich jak serce, wątroba, żołądek i pomaga zdecydowanie przy takich dolegliwościach jak gruźlica, astma oskrzelowa, wrzody pęcherza moczowego, migrena, cukrzyca czy nawet bierze czynny udział w regeneracji układu nerwowego. Suplementując mumio w niewielkich dawkach sprawiamy, że wzmacniamy tym samym nasz organizm przywracając w naturalny sposób utraconą energię i siły. Mumio jest swoistym bioregulatorem zalepiającym można powiedzieć wszelkie „dziury” w naszym przemęczonym organizmie regulując przy okazji gospodarkę elektrolitową oraz automatycznie eliminując wszelkie pęknięcia ciała.
Wyróżniamy 4 formy powstawania mumio. Ciekawe jest również to, że w przyrodzie istnieją inne „produkty”, zwany mumioidami. Są one podobne do mumio, ale w rzeczywistości nim nie są, ponieważ:
nie zachowują materiału w postaci biologicznie czynnej;
wymagają ostrożności podczas stosowania w żywności (mogą być zatrute);
zawierają substancję nie trawioną przez ludzki organizm i nie rozpuszczalną w wodzie.
nie zawierają wszystkich unikatowych substancji organicznych i elementów;
Niektóre z nich są wykorzystywane w medycynie i kosmetologii, niektóre – w przemyśle jubilerskim. Na przykład, wosk ziemny, olej kamień (ałun), żywice roślinne i żywice kopalne (bursztynowy) i inne.
Shilajit jest produktem naturalnym i zarazem unikalnym w zdolności do „gromadzenia” substancji organicznych. Składniki zawierają przyswajalną przez organizm formę, która przechowuje je w postaci biologicznie czynnej przez setki lat.
Jak rozróżnić czy nasze mumio jest tym odpowiednim?
Najprostszym sposobem jest oczywiście stara zasada porównania kilku wspólnych cech poszczególnych próbek. Jedną ze wspólnych cech jest oczywiście zawartość czystego mumio w 1 g produktu. To właśnie najczęściej po tym parametrze określa się właściwą moc takiego czy innego suplementu.
Zachowane dane historyczne potwierdzają, że mumio wykorzystywane od kilku tysięcy lat w wielu krajach na całym świecie. Najwcześniejsze dowody na to mamy na myśląc o Arystotelesie, który miał okazję zastosować mumio w swojej praktyce lekarskiej już 2500 lat temu. Zalecał on mumio przy epilepsji, dreszczach czy bólach głowy. Wiadomym jest także, że mumio poradził także Abu Ali ibn Sina znany również pod przydomkiem Awicenna, który żył 1000 lat temu, a także Abu Rajchan Muchammad ibn Achmed al-Beruni i wielu innych luminarzy medycyny Wschodu, którzy zastosowywali mumio w leczeniu zwichnięć, złamań czy też chorób wewnętrznych takich jak gruźlica, wrzody przewodu pokarmowego czy nawet zatrucia. Sądząc po zachowanych danych historycznych można stwierdzić, że uzdrowiciele Wschodu bardziej kompleksowo i świadomie używają mumio gdyż o wiele bardziej poznali jego wartości niż niektórzy obecnie lekarze Zachodu, którzy często mylą unikalny produkt z substancjami, które nie mają żadnej wartości dla ludzkiego organizmu, a nawet są niebezpieczne dla zdrowia. Często spotykane są produkty, w tkórych oczywiście mumio się znajduje jednakże w bardzo rozcieńczonej formie. We współczesnej praktyce mumio mieszane jest z różnymi wywarami z ziół leczniczych, z wodą różaną, olejkami eterycznymi czy tez rozmaitymi sokami. Takie zabiegi po prostu redukują do minimum ilość mumio w preparacie przez co w rezultacie produkt ten ma bardzo słabe oddziaływanie lub nie ma go wcale. Gdyż żeby aplikacja jakiejkolwiek substancji do naszego organizmu miała sens zawsze musi być podawana w odpowiedniej ilości i częstotliwości na dobę.
Mumio w tabletkach z reguły już jest bezwartościowe gdyż w procesie produkcyjnym używana jest termoobróbka przy suszeniu tabletek. Poza tym bardzo niekorzystnie na samo mumio wpływa jego kontakt z aluminium zawartym w opakowaniu, ponieważ mogą wyzwolić się czynniki rakotwórcze zwane toksynami i kancerogenami. Trzeba także nadmienić, że prawdziwe mumio ma także własciwości bakteriobójcze. Mianowicie wiadomym jest, że mumio zabija zarówno bakterie gram-ujemne jak i gram-dodatnie. Sprawdzono również, że bardzo rozcieńczone mumio tj. w granicach 5% staje się bezwartościowe pod omawianym względem.
Ponadto w sprzedażny znajdziecie Państwo również mumio w sproszkowanej formie zamkniętej w formie kapsułek. W tym przypadku również należy się bacznie przyjrzeć jakości produktu gdyż często dodawana są do proszku substancje syntetyczne oczywiście pogarszające jakość mumio, a tym samym zawyżają faktyczną wagę produktu finalnego. Do tychże „dodatkowych” składników należą często sól, mąka, cukier, kwas cytrynowy, syrop glukozowy, jodek potasu oraz stearynian magnezu, który notabene jest nierozpuszczalny w wodzie, a także środki konserwujące oraz barwniki imitujące ciemniejszą oczywiście barwę. Wspomniany syrop glukozowy wytworzony ze skrobi kukurydzianej jest producenckim zamiennikiem cukru. Jest on dodawany praktycznie do wszystkiego, a z badań wiemy przecież, że przyjmowanie go w nadmiernych ilościach prowadzi do nadmiernej otyłości oraz coraz powszechniejszych nowotworów. Należy wspomnieć, że sama kapsułka często wykonana jest ze słabej jakości i w dodatku z żelatyny. Jeśli mamy prawdziwy produkt w postaci smoły to zawartość domieszek można poznać po chropowatości samej powierzchni mumio na przykład w szklanym pojemniku. Powierzchnia prawdziwego mumio jest połyskująca i równa jak tafla lodu. W dotyku gładka jak szyba.
Jeśli znajdziemy mumio 100% to nie należy już uzupełniać innych pierwiastków w organizmie gdyż to ono zawierając w sobie ponad 50 różnych składników jest swoistym wytworem natury idealnie skomponowanym pod względem zawartości poszczególnych składników. Tylko natura mogła stworzyć coś tak idealnego czego nie należy poprawiać pod żadnym pozorem.
Jeśli natomiast widzimy mumio shilajit w postaci rozpuszczonej (płynnej) to trzeba sprawdzić ile jest „mumio w mumio”. Często mumio jest w postaci kulek, w których zwykle jako zagęszczacz króle wszechobecny cukier.
Fakty i mity o mumio!
1. Prawdziwe 100% mumio nigdy nie powinno rozpuścić się oleju lub tłuszczu.
2. Spożywając mumio shilajit nigdy nie spożywaj alkoholu antybiotyków i kawy.
3. Im bardziej wartościowe jest mumio tym większa jest jego bakteriobójczość.
4. Mumio może być dawkowane niezależnie od wieku ani wagi.
5. Mumio zawiera wyłącznie witaminy z grupy B.
6. Nie wymiesza się mumio ze sztucznymi kremami, które zawierają olejki mineralne.