Jodła kaukaska Petra (łac. Abies nordmanniana Petra) została znaleziona jeszcze w poprzednim stuleciu, a dokładnie w 1998 roku. Tego odkrycia dokonał czeski kolekcjoner drzew ozdobnych pan Jiří Holata w pobliżu miejscowości Pruhonice w Czechach. Jest jeszcze stosunkowo młoda odmianą niezwykle rzadko spotykaną w naszych ogrodach.
Jodła kaukaska Petra jest iglakiem o niewielkim rocznym przyroście sięgającym zazwyczaj od 2 do 3 centymetrów. Po 10 latach życia osiąga zaledwie 10 cm wysokości oraz 30 cm średnicy. Jodła kaukaska zwana jest również jodłą Nordmanna lub normandzką. Jej standardowym kształtem jaki przyjmuje po kilkunastoletnim okresie to spłaszczona kula. Charakteryzuje się zwartą i gęsta formą. Jej kolejne przyrosty wyrastają praktycznie poziomo co w sumie sprawia, że nadaje się ona na roślinę okrywową co prawda niewielkiego obszaru. Gałęzie wyrastają praktycznie w każdym kierunku wzajemnie się przeplatając i osłaniając tym samym szary pień. Szpilki jodły kaukaskiej są na gałązkach osadzone dwurzędowo, skośnie i bardzo gęsto. Długość igieł to zaledwie 1 cm. Igły młodych przyrostów są jasno zielone z wierzchu z niewielką żółtą poświatą oraz mleczno białe od spodu. Późną jesienią zmieniają kolor na ciemno zielony z wierzchu, zaś od spodu w niezmienionej mleczno białej kolorystyce z nikłym zielonym paskiem idącym w osi igły. Nadmienić tu należy fakt solidnego zażółcenia się starszych niż rok igieł na krawędziach bocznych oraz na samym zaokrąglonym czubku. Dzięki tej właściwości praktycznie można zaliczyć tę odmianę do iglaków o żółtym zabarwieniu.
Jodła kaukaska Petra jest dosyć wymagającym iglakiem podobnie jak większość jodeł normandzkich. Preferuje łagodny klimat i duża wilgotność powietrza. Nie przepada za zbyt mroźnymi zimami i zbyt upalnymi latami. Właśnie ze względu na te specyficzne wymagania Petra bez problemów rośnie w zachodniej oraz południowo zachodniej Polsce. Sadząc ją w innej części naszego kraju tak należy dobrać dla niej stanowisko, aby dostosować się do jej wymagań. Największym zagrożeniem są zbyt niskie temperatury. Charakterystycznym zapachem jaki wydzielają praktycznie wszystkie odmiany jodeł kaukaskich jest owocowo-cytrusowy zapach.
Abies nordmanniana Petra preferuje stanowisko osłonięte, zaciszne i oczywiście słoneczne. Gleba bez wątpienia powinna być żyzna, gliniasta i próchnicza o odczynie lekko kwaśnym bądź kwaśnym. Polecana jest do nasadzeń blisko jakichkolwiek oczek wodnych. Jodłą Petra nie znosi zbyt zanieczyszczonego powietrza. Jodła kaukaska Petra jest rośliną bardzo malowniczą, która najpiękniej prezentuje się posadzona pojedynczo w wyeksponowanym miejscu. Karłowa i wolno rosnąca odmiana jodły kaukaskiej nadaje się także do mniejszych ogrodów i na skalniaki czy w alpinariach. Polecana do zasadzenia w sąsiedztwie takich iglaków jak chociażby świerk pospolity Rydal.